Εισαγωγή
- Το κουτί για σκύλους είναι μια πονεμένη ιστορία: Υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολλές τριβές γύρω από τη νομοθεσία που το περιβάλλει, αλλά και την εφαρμογή της. Το είδος και η τοποθέτηση του είναι επίσης μονίμως ανοικτό θέμα σε κυνηγετικά στέκια και όχι μόνο, ενώ αρκετοί έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα και κάποιοι σκύλοι έχουν κινδυνέψει.
- Για τη νομοθεσία έχουμε αναλύσει ήδη το θέμα – μπορείτε να διαβάσετε σχετικό άρθρο ΕΔΩ.
- Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με μια έξυπνη τοποθέτηση σε “τζιποειδές” όχημα. Ο χώρος αποσκευών στα περισσότερα οχήματα αυτού του τύπου διαθέτει μια 3η ή 5η πόρτα, την οποία πολλά κοινά σκυλόκουτα αχρηστεύουν, όσο είναι τοποθετημένα στο αυτοκίνητο.
- Υπάρχουν βέβαια και κατασκευές πάνω σε πλευστές βάσεις, οι οποίες επιτρέπουν άνοιγμα του χώρου αποσκευών αλλά συνήθως στοιχίζουν πολύ πάνω από 1000 ευρώ (!). Εδώ θα μιλήσουμε για μια εντελώς διαφορετική, φτηνότερη αλλά πολύ αποτελεσματική προσέγγιση:
Κάν’το μόνος σου
Αφαιρώντας τη ρεζέρβα και το πλαστικό κάλυμμα του κοτσαδόρου, έγινε το πρώτο βήμα της τοποθέτησης.
- Κατασκευάζουμε ένα σκυλόκουτο γερό αλλά ελαφρύ, συνήθως από (σχετικά λεπτό) κόντρα – πλακέ θαλάσσης, για ένα ή το πολύ 2 σκύλους.
- Αφαιρούμε τη ρεζέρβα από την κλασσική θέση της στο 4Χ4 (πάνω στην πίσω πόρτα) και την τοποθετούμε μέσα στο χώρο αποσκευών, ή τη δένουμε στη σχάρα οροφής. Ορισμένοι επιλέγουν και να την αντικαταστήσουν με κιτ επισκευής ελαστικών.
- Θεωρούμε ότι ένας “σωστός” χρήστης έχει ήδη κοτσαδόρο στο 4Χ4. Αν δεν έχει, καλό είναι να βάλει έναν…
- Βιδώνουμε μια λαμαρίνα ως πέδιλο ενίσχυσης στο σκυλόκουτο, για να μπορεί αυτό να πατάει πάνω στην απόληξη του κοτσαδόρου χωρίς να φθείρεται.
-
Σημαδεύουμε και τρυπάμε για προσαρμογή του κουτιού στη βάση της ρεζέρβας. Οι τρύπες πρέπει στη συνέχεια να ενισχυθούν με ξύλο ή μέταλλο.
Στηρίζουμε το σκυλόκουτο στην απόληξη και σημαδεύουμε τα εργοστασιακά σημεία έδρασης της ρεζέρβας πάνω στο σκυλόκουτο. Εκεί στη συνέχεια το τρυπάμε για να μπορεί να βιδωθεί στην εργοστασιακή βάση…
- Στηρίζουμε πάλι το κουτί στον κοτσαδόρο και το βιδώνουμε στη βάση της ρεζέρβας.
Εδώ φαίνεται η λαμαρίνα (πέδιλο) που ενισχύει παραπάνω το κάτω σημείο έδρασης. Αυτό σηκώνει το βάρος, όσο η πάνω βάση δέχεται τις ροπές.
Αν κάναμε σωστή δουλειά…
Η βάση έχει κουμπώσει σωστά και γερά με το κουτί – είναι και θέμα ασφάλειας των ζωντανών…
- Δεν θα κρύβουμε την πινακίδα ή τα φώτα του αυτοκινήτου.
- Δεν θα επηρεάζεται ιδιαίτερα η ορατότητα του οδηγού.
- Το κουτί θα έχει ενισχύσεις σε όλα τα (2) σημεία έδρασης του για να μην “διαλύσει”.
- Η πόρτα του χώρου αποσκευών θα ανοίγει προσεκτικά μεν, απροβλημάτιστα δε…
Το άνοιγμα της πόρτας, αν είναι προσεκτικό, είναι απόλυτα ασφαλές.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Ακούω ήδη να ετοιμάζονται σχόλια του τύπου “Τι μας λες τώρα, θα κρεμάσει η πόρτα, θα διαλύσουν οι μεντεσέδες κτλ.” Ας το σκεφτούμε καλύτερα:
- Όσο η πόρτα θα παραμένει κλειστή, πρακτικά όλο το βάρος περνά στον κοτσαδόρο – η βάση της ρεζέρβας απλά θα σταθεροποιεί το κουτί χωρίς να δέχεται το βάρος του.
- Αν σκοπεύουμε να ανοίξουμε την πόρτα και το κουτί είναι άδειο, κανένα πρόβλημα: Η πόρτα θα δεχθεί μια δύναμη (βάρος) κάπως μεγαλύτερη από το βάρος της ρεζέρβας που δεχόταν πριν, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι ικανό να προκαλέσει ζημιά – ο εργοστασιακός συνδυασμός ρεζέρβα / πόρτα δεν είναι καθόλου ελαφρύς έτσι κι αλλιώς.
- Τα πράγματα περιπλέκονται αν υπάρχουν 1 – 2 μεγαλόσωμα σκυλιά στο κουτί. Εκεί η κοινή λογική επιβάλει να τα βγάλουμε προσωρινά έξω, για να μπορέσουμε να ανοίξουμε την πίσω πόρτα με ασφάλεια. Ίσως όχι ό,τι πιο εύκολο ή γρήγορο, αλλά καλύτερο από την εναλλακτική που ονομάζεται επώνυμο σύστημα πλευστών βάσεων των 1500 ευρώ… Περί ορέξεως ουδείς λόγος βέβαια!
Όλα ταίριαξαν τέλεια…
